Wednesday, September 24, 2008

Good news

This morning Burma got a good news. I was very happy to know that our respected journalist  U Win Tin was released. His is still strong and well determined to stand in front of people.
ဆရာၾကီးကေတာ့ ထက္ထက္ျမတ္
ျမတ္နဲ႕ ျပတ္ျပတ္သားသားပါပဲ။


ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ email နဲ႕ေရာက္လာေလးတစ္ခု သေဘာက်လို႕ တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ Hip-Hop သီခ်င္းလို႕ထင္တာပဲ။


ေမြးရပ္ေျမရဲ ့အေၾကာင္း (by
ေကာင္းကင္ကို)


ကမၻာအႏွံ႔ က “ေရႊ”…တံဆိပ္ ေလာ္စပီကာ ေတြ
ကူပါ ကယ္ပါ တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေနရတဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ ့ ေမြးရပ္ေျမ အေၾကာင္း နဲ ့
ခင္ဗ်ားတို ့နားထဲကို သံရည္ပူ ေလာင္းပါရေစ ။
ဆရာဝန္ေတြက ေဆးေရာင္း
အင္ဂ်င္နီယာေတြက ေစ်းေရာင္း
ေတာ္သူေတြအကုန္ ေဘးေဂ်ာင္း
လူငယ္ေတြ အကုန္ အေတြးေစာင္း
ခြင္ရွာႏုိင္မွ သူေဌးေလာင္း ျဖစ္ႏုိင္မယ္။
အစိုးရကအစ သူခိုးဓားျပ ေတြဆို
ေပါင္းစားတတ္ရင္ေတာ့ မိုးက်ေရႊကိုယ္
တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုး ပုိးက်ေနလို ့
သူမ်ားဆီမွာ ကၽြန္ခံဖုိ ့ goၾကေပဗ်ိဳ ့။
ညာဥ့္ငွက္မေလး တစ္ေယာက္က ေဖာက္သည္ေမွ်ာ္
မိန္းမတန္ဖိုးကုိ ေရာင္းဖို ့ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္တဲ့။
ေစ်းသည္မေလးတစ္ေယာက္က ဝယ္သူေမွ်ာ္
အေၾကြးပင္လယ္ၾကီးထဲ ကယ္သူမေပၚ
ေခတ္ၾကီးကိုက လည္သူေဆာ္
ေရွ ့ေနာက္ မစဥ္းစားမိခဲ့တဲ့ ေမာင္ႏွံ
ရွိသမွ် ပစၥည္းေလးေတြကို ေပါင္ႏွံ
ေမြးလာမယ့္ ကေလးကေတာ့ အေခ်ာင္ခံ။
ဂ်ာနယ္ေတြက အတင္းအဖ်င္း ေရာင္းစား
လူပြဲစားေတြက အခ်င္းခ်င္း ေရာင္းစား
လူတစ္ခ်ိဳ ့က လမ္းမေတြေပၚမွာ ေတာင္းစား
ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ ့ေက်ာင္းသြား
ပါရာဒို တစ္စီးက ဗြက္ေတြ စင္ေအာင္ ေမာင္းသြား
ငါတုိ႔ ငိုသံေတြကို
အိမ္နီးခ်င္း ႏုိင္ငံတစ္ခ်ိဳ ့က မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတယ္။
ဖ်ာခင္းခ်င္သူ တစ္ခ်ိဳ ့ကလည္း သနားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတယ္။
မီးခဲကိုင္ထားရသလိုပဲဆိုတဲ့ ေစတနာရွင္တို ့၊
ဦးတည္ခ်က္ ဆယ့္ႏွစ္ရပ္နဲ ့ လူ ့ျပည္ကိုဖ်က္ေနတာလား။
ခင္ဗ်ားတို ့စကားလံုး ၾကီးၾကီးေတြက ေကာ္ပီ သံစဥ္ပါ။
တစ္ျပည္လံုးလည္း နားညဥ္းေနျပီ… ေအာ္ဂလီ ဆန္ခ်င္စရာ။
ကုိယ့္ကိုယ္ကုိ ျပန္ၾကည့္မိေတာ့လည္း
မႏွစ္ကလည္း ဒီေနရာ
ဒီႏွစ္လည္း ဒီေနရာ
ရပ္ေနလည္း ဒီေလာက္
ေျပးသြားလည္း ဒီေလာက္မို ့
ငါ ့ေျခေထာက္ ေတြကေတာင္ ငါ့ကို ေျပာတယ္။
သူတို ့ဆက္မေလွ်ာက္ခ်င္ေတာ့ဘူးတဲ့။
ငါ့လက္ေတြကလည္း သစၥာေဖာက္ျပန္တယ္။
အရွံဳးေပး လက္ေျမွာက္ျပီး ေထာက္ခံတယ္။
ဒီလုိနဲ ့...
စိတ္ထဲမွာပဲ သိမ္းထားေနရတဲ့ အိပ္မက္ေတြလည္း ေခါက္ရိုးေၾက။
ျဖစ္ခ်င္တာနဲ ့ျဖစ္လာတာေတြက ေဇာက္ထုိးေတြ။
လူ ့သက္တမ္း တစ္ဝက္က်ိဳးျပီဆိုတဲ့ အခ်က္ေပးသံေတြလည္း ျမည္လာျပီ။
က်န္တဲ့သက္တမ္း တစ္ဝက္ကို ဆက္ေလွ်ာက္လွမ္းဖုိ ့ေတာင္ အီလာျပီ။
“ဆန္တစ္ျပည္ကို ၁၅၀၀ ေတာင္” အဲဒါ အဘြားညဥ္းတဲ့ အသံ။
“ျမန္မာျပည္ဟာ ဘယ္သူမွ မေနခ်င္ၾကေတာ့တဲ့ အရပ္ ျဖစ္သြားျပီ” အဲဒါ ခါးသီးတဲ့ အမွန္။
ဒီၾကားထဲ…
နာဂစ္က တစ္ခ်က္ေမႊ ့
ဧရာဝတီက လူေတြခမ်ာ အသက္ေစ့
တစ္ခ်ိဳ ႔လူေတြကလည္း အကြက္ေရႊ ့
အစိုးရ ကုလားထုိင္ကေတာ့ တစ္ခ်က္မေရြ ့
ျမန္မာျပည္ၾကီးကေတာ့ ဝမ္းဗိုက္ေဟာင္းေလာင္းနဲ ့အခက္ေတြ႔။
အစိုးရကအစ သူခိုးဓားျပ ေတြဆို
ေပါင္းစားတတ္မွ မိုးက်ေရႊကိုယ္
တိုင္းျပည္တစ္ခုလံုး ပုိးက်ေနလို ့
သူမ်ားဆီမွာ ကၽြန္ခံဖုိ့ goၾကေပဗ်ိဳ ့။
(ေကာင္းကင္ကို)

Wednesday, April 16, 2008

Happy New Year

မဂၤလာ႐ွိေသာႏွစ္သစ္ပလိုအရင္ဆံုးုတ္ဆက္ခ်င္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီႏွစ္ သၾကၤန္ေတာအျပင္မထြက္ျဖစ္ပဲ အိမ္တြင္းပုန္းပဲ လုပ္ေနလိုက္ေတာ့တယ္။ အဲေတာဓါတ္ပံုေလးဘာေလးလည္း မတင္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေကာင္မေလးေတဘယ္ေလာက္ကဲေနၾကလဲ ဆိုတာ မျမင္လိုက္ရေတာ့ဘူး  သၾကၤန္လည္တဲ့ကားေတအိမ္ေ႐ွ႕က ျဖတ္သြားတာေလာက္ပဲမင္ရတာေပါ့ေလဒီႏွစ္ အမ်ားေအာ္ဆိုတဲသီခ်င္းကလည္း အ့ံၾသစရာ၊ \"အိုးေလးလႈတ္ပါေဟ့\" တဲ့။ အဲဒါတစ္ကယ့္ တရား၀င္ ထြက္တဲ့သီခ်င္းသိလားဘာ hip-hop ေတြလည္းမသိဘူးသံစဥ္ကလည္း eminem သီခ်င္းထင္တာပဲစိတ္ပ်က္စရာ

အရင္ post မွာ အားေပးစကား ေျပာသြားၾကတဲမိတ္ေဆြေတြကိုေတာအထူးအထူး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ comment area မွာ reply ျပန္္လို႕မရလိုမျပန္ႏိုင္တာကို နားလည္ေပးၾကပါအံုးအေရးက်ဲတာကေတာreasonက အစုံပဲဟိုေန႕က စာေရးဆရာမၾကီး လူထုေဒၚအမာ ဆံုးသြားတာေတာင္ ၀မ္းနည္းေၾကာင္း post ေရးျပီးမွ connection ျပႆနာေၾကာင့္ မတင္လိုက္ရဘူးေခတ္ၾကီးက မေကာင္းဘူးလို႕ ႏွစ္သစ္ ႏုတ္ခြန္းဆက္ရင္း မျငီးခ်င္ပါဘူးကဲပါ… အေကာင္းဆံုးအတြက္ ႏွစ္သစ္မွာ… ျမန္မာႏိုင္ငံၾကီးငိမ္းခ်မ္းပါေစစစ္အာဏာ႐ွင္ ျပိဳလဲပါေစလို႕ဆုေတာင္းလိုက္ပါရေစ

 



Monday, March 31, 2008

How are you?


မေရးတာၾကာလို႕ ကၽြန္ေတာ္ ေသျပီလားဆိုျပီးေတာင္ ဘယ္သူမွမေမးၾကဘူး။ အားေပးတဲ့သူ အဲ့ေလာက္မ်ားတဲ့ ဘေလာ့ဂါ။ ပူလိုက္တဲ့ ရန္ကုန္ေႏြ ငရဲလိုပဲ။ ဒီအပူဒါဏ္နဲ႕ ဘာလုပ္လုပ္ ပင္ပန္း။ နဂိုထဲက က်န္းမာေရးက မေကာင္းေတာ့၊ စိတ္ပင္ပန္း လူပင္ပန္းပဲ။ (ညည္းခ်င္လို႕ ေရးလိုက္တာပါ။ ဟုတ္ပါတယ္။) တစ္ခါတစ္ခါ တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ ေအးေအးလူလူ တစ္ေနရာမွာ တစ္ေယာက္တည္း တိတ္တိတ္ေလး စကားမေျပာပဲ ထိုင္ေနခ်င္တယ္။ ဒီမွာက မီးေတြကပ်က္ေတာ့ မီးစက္ေတြကဆူ၊ ပူတာေရာဆူတာေရာ။ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေန ကလည္းမေကာင္း။ နအဖကလည္း ျပဳတ္မက်ေသး။ ေတြးလိုက္တိုင္း ရင္ေလးတယ္။ ေဒါကန္တယ္။ ဒါေတြေပါ့ေလ။ ေရးမွာပါ။ ဆက္ေရးမွာပါ။ ဆက္ blogမွာပါ။ :)
အားလံုးပဲ ကိုယ္စိတ္ ႏွစ္ျဖာ က်န္းမာ ၾကပါေစ။
with love,
Eccentric Ghost

Friday, February 22, 2008

Myanmar image Gallery

Yesterday, my friend, Yangonthu MoeMoe, sent me a link to gallery of Myanmar called “I dreamt of Burma”. When I open that page, I couldn’t stop saying “Wow” and “wow!” seeing the photos.  All images are awesome and include all types of photos like sceneries, people and so on. All photos are taken by Anna Pagnacco. Anyway, you go and see it for yourself. :)
PS: Thanks MoeMoe for your link.
Mandalay palace



Saturday, February 16, 2008

Lost

Although I had some topics I felt I should write, I was so sick for four days. First of all, on Feb 14, Phado Mahn Sha, secretary-general of the Karen National Union, was assassinated by two men. He died instantly. It was a great loss for KNU, for Karen people and thus for Burma. As for me, I knew him only through radio interviews and learnt he was a good leader of Karen ethnic people. It was really sad news for all democracy activists. How much blood should we have to lose more for freedom?



Tuesday, February 12, 2008

Union day of Burma

Today is the Union day of Burma. If you are interested, you can read The Panglong Agreement here.

The following is poster for this Union day. I like it so much but dunno the link where the original one sits. I found it at kadaung and pyaesonelay blog.

Last year's post: Union Day and Panglong Agreement

2008 union day burma


Monday, February 11, 2008

Highway to hell

The damn SPDC and their business partners were screwed. they got more sanctions. How could they monopolize the whole country's economy.  all the big companies are theirs. All business are under the army owned company what they call myanmar holding. If you want to run a big business here, you gotta partner with them. All rich people here are those of damn SPDC or their business partners. Those business partners screwed the people of burma they suck Burma until dry and they share all those wealth with army dogs. Look at soe win, he is having fun in hell now. He orchestrated the massacre at depaeyin.   ooohhhhh... those dogs. Than shwe and mg aye and all of you with army uniforms and ur partners . you will go to hell like Ne Win did. Ohhh come on am i so rude today.

Bad_Guy1TayZa.pdf  ()


Thursday, January 31, 2008

Let's talk about love

ဒီတစ္ခါေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အခ်စ္အေၾကာင္း ေျပာေတာ့မယ္။ သိတဲ့အတိုင္းပဲ ကၽြန္ေတာ့္ ခံစားခ်က္ေတြကို ေရးေလ့႐ွိေပမယ့္ အခ်စ္အေၾကာင္း မေရးဖူးဘူး။ (တစ္ခါပဲ အရင္က ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာအေဟာင္းေလး တင္ဖူးတယ္။) ဘာလို႕ မေရးတာလဲ ဆိုေတာ့ အခ်စ္ (falling in love) ဆိုတာ နာက်င္ ခံစားရတာေတြ၊ လြမ္းဆြတ္ ေၾကကြဲရတာေတြ နဲ႕ျပည္႕ေနတာလို႕ ခံယူထားလို႕ပါ။ ဒါ လူတိုင္း ဒီလိုပဲ ၾကဳံရလိမ့္မယ္လို႕ေတာ့ မဆိုလိုပါဘူး။ ႐ုပ္႐ွင္ေတြထဲမွာေတာ့ "I'm in love" ဆိုျပီး ပီတိေတြျဖာေနၾကတာ ေတြ႕ေနရတာပဲ။

လြန္ခဲ့တဲ့ 6နွစ္ေလာက္ကေတာ့ မိန္းကေလးတစ္ေယာင္ကို အရမ္းအရမ္း ခ်စ္ခဲ့ဖူးတယ္။ ကို္ယ္ျပန္ရတာက်ေတာ့ ျငင္းပယ္ျခင္းပဲ။ အဲဒီတုန္ကဆို စားလည္းဒီစိတ္၊ သြားလည္းဒီစိတ္၊ စာသင္ခ်ိန္လည္းဒီစိတ္၊ ေနာက္ဆံုး   ႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္ရင္ေတာင္ သူ႕ေၾကာင့္ ပဲ ခံစား ေနရတာပါပဲ။ သူ႕ေၾကာင့္ အၾကိမ္ၾကိမ္လည္း ငိုခဲ့ရတယ္။ အဲ့ဒီလိုမ်ိဳးၾကီး သံုးႏွစ္ေလာက္ ခံစား၊ ဘဝေတြလည္းပ်က္၊ နဲ႕ ဆိုေတာ့ "ခ်စ္ျခင္း" ဆိုတာကို လံုးဝ မခံစားရဲေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေျပာင္းလဲပစ္ခဲ့တယ္။ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို စိတ္ဝင္စားမိရင္ ကိုယ္ပဲ စိတ္ညစ္ ခံစားရလိမ့္မယ္ လို႕ျမင္မိတယ္။ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ မိန္းကေလးကို စိတ္ထဲက ေမတၱာထား ဂ႐ုစိုက္တယ္။ ဒီေလာက္နဲ႕ ေက်နပ္တယ္။ ကိုယ္ေလွ်ာက္ရမယ့္ လမ္းေတြ အမ်ားၾကီး ႐ွိေသးတယ္ေလ။

ထားပါေတာ့။ အခ်စ္အေၾကာင္း ေရးမယ္ဆိုျပီး ေရးလိုက္ေတာ့ လံုးဝ romantic မျဖစ္ဘူး။ တစ္ကယ္ေျပာတာပါ။ ဒီခ်စ္တဲ့ စြဲလမ္းတဲ့စိတ္ ဆိုတာ အစိတ္အေတာက္က ပိုမ်ားပါတယ္။ ၁၅၀၀ ဘာညာဆိုျပီး ေျပာေနၾကတဲ့ ဟာကိုေျပာတာေနာ္။ အဲဒီအခ်စ္ေၾကာင့္ပဲ စစ္ေတြလည္း ျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ လူေတြ ေသခဲ့ၾကတယ္။ ေျပာရရင္ အမ်ားၾကီးပဲ။

တစ္ကယ္ အေရးၾကီးတာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ လိုအပ္တာက ေမတၱာ ထားတတ္ဖို႕ပါ။ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ေမတၱာနဲ႕ ထာဝရ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ခ်စ္ခင္သြားလို႕ရတာပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ကမာၻေျမၾကီးလိုအပ္ေနတာဟာ ေမတၱာတရားပါ။ အဲ့ဒါပါပဲ။ ဆက္ေရးေလေလ romantic မျဖစ္ပဲ တရားေဟာသလိုပါ ျဖစ္သြားတယ္။ ဆက္မေရးေတာ့ပါဘူး။ ေတာ္ျပီ။ :)

Let's talk about love Let's talk about love

Saturday, January 26, 2008

Remove Restrictions Tool


A colleague of mine asked me for she cannot access “folder option” on her laptop. Yes, of coz, some kind of virus disabled that option. There, I installed my favorite antivirus, Avast, and killed many viruses after boot scan. You know, even though no virus left on that system, you need to repair those control options which virus had disabled. I searched for some easy solution on web and found this little program called RRT.exe. Wow, it’s awesome!!! It checks the system for everything needed to be fixed. And you can select the options to fix instantly. I gave it to some other friends who need it, they were so happy after using it. Folder options, Registery regedit, task manager, hidden files/ filder, run, IE homepage, System files, show desktop, file extension and many many more can be fixed. You can dl it from www.sergiwa.com.
Via raymond
 rrt

Remove Restrictions Tool



Thursday, January 17, 2008

Fever (lang="my")

လူသားဘ၀ေတြ မတည္ျမဲဘူးတဲ့။ ဒီစကားစုကို ငါအထပ္ထပ္ ေရ႐ြတ္ေနခဲ့ဖူးတယ္။ အခုလည္း ၾကားေနရတယ္၊ ဒီ ခႏၶာကိုယ္ ထဲက ေသခ်င္စိတ္။ ဒါမွမဟုတ္ ႐ွင္သန္ခ်င္စိတ္။ ဒီႏွစ္ခုရဲ႕ နယ္စပ္မွာ ဘဝၾကီးကပဲ ေရာဂါေတြကို ေကၽြးေမြးေနမိသလား။ အဖ်ား ေရာဂါရဲ႕အဆင့္ခုႏွစ္မွာ ေၾကာက္႐ြ႕ံမႈရဲ႕အရသာနဲ႕ ငါခါးသက္လွျပီ၊ မိခင္ ကမၻာေျမေရ... သင္လည္ပတ္ေနသေ႐ြ႕ ဒီနာက်င္မႈေတြ အဓြန္႕ရွည္ေနဦးမွာလား။
ၾကမ္းၾကဳတ္မႈ နာက်င္မႈေတြ ငါ့ခႏၵာကိုယ္က အားအင္ေတြကို စုတ္ယူေနသလား။ ငါအျမဲသိပါတယ္၊  ကမၻာေျမေရ ေဟာဒီ ေျမျပင္ေပၚမွာ အမွန္တရားပဲ အျမဲထိခိုက္ခံစားရတာ မ်ားျပီေနာ္။ ဒီအသံေတြ... ၾကားေနရဆဲပဲ၊ နားထဲမွာ နားထဲမွာ ေနာက္ၿပီး ရယ္သံေတြ၊ ရယ္သံေတြ ရဲ႕အလယ္မွာ အထီးက်န္ျခင္းကို ခံစားသိခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ သည္းခံမႈကို သိခဲ့ရတယ္။
ပိုးမႊားေတြ ပိုးမႊားေတြ ငါ့ ေခါင္းထဲကို ေရာက္လာၾကျပီလား ထြက္သြားၾကစမ္းပါ။ အသံေတြက်ယ္ေလာင္လာေနျပီ။ ။  မင္းဟာ ငါ့ရဲ႕ အမိုးေအာက္မွာ ႐ွိေနသေ႐ြ႕ငါ့ကိုေလးစားရမယ္ လို႕... ငါအာေခါင္ျခစ္ျပီး ေအာ္လိုက္မိတယ္။ (ေၾကာက္႐ြံ႕မႈေတြ ႐ွင္သန္ဆဲလား။) ထြက္သြားၾကစမ္းပါ။ မင္းဟာ ငါ့ရဲ႕အမိုးေအာက္မွာ ႐ွိေနသေ႐ြ႕ငါ့ကိုေလးစားရမယ္။ ဒီည၊ ေနာက္တစ္ရက္၊ အေမွာင္၊ ျပီးေတာ့ ေမွာင္မိုက္တဲ့ အိပ္စက္ျခင္းထဲမွာ ငါ့ခႏၶာကိုယ္ကို ဆြဲယူၾကိတ္ေျခေနသလို၊ ေသြးလြန္ေနတဲ့ သေႏၶသားေလာင္းေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ အိပ္မက္ဆိုးရဲ႕ ကေလးတစ္ေယာက္လို ငါလြင့္ေမ်ာေနရင္း ေသလြန္ေသာ လူေတြေရ... ငါတို႕တစ္လမ္းထဲေလၽွာက္ ေနၾကရျပီလား။ ေရ...ေရဆာလိုက္တာ၊ ေဟာဒီအခါးေတြ၊ ျပီးဆံုးပါေတာ့၊ မနက္မိုးလင္းတိုင္း အိပ္မက္ေတြနဲ႕ ငတ္မြတ္ ေနမိသလား၊ အလကားကြာ၊ သြားေသစမ္းပါ။ မင္းရဲ႕စိတ္ကိုခ်ဲ႕ထြင္လိုက္စမ္းပါ။ ျပီးေတာ့ ဘာမွ မခုခံမတိုက္ခိုက္ပဲ အ႐ႈံးေပးလိုက္ရမွာလား။  မင္းတို႕ေတြဟာ လြတ္လပ္စြာ ပြင့္တဲ့ပန္းကို ပိတ္ေလွာင္ ႐ိုက္ခ်ိဳး သတ္ပစ္ဖို႕ၾကိဳးစားေနတာပဲ၊ ေဒါသတရားက ငါ့ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ေမာ္လီက်ဴးေတြမွာ ေပါက္ပြားေနျပီ၊။ ေမေမေရ... ကၽြန္ေတာ့္ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ေရာဂါပိုးမႊားေတြရဲ႕ အသံကို ၾကားေနရလား။ အဖ်ား႐ွိန္ရဲ႕ အနံ႕ေတြ ရေနလား။ ၊ အားနည္းေနတဲ့ေသြးေၾကာေတြထဲ ဒီအဖ်ားေရာဂါေတြေလ။ တစစ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ဖမ္းဆီး၊ ငါ့ရင္ေခါင္းထဲမွာ လစ္ဟာေနျပီ္၊ ငါ့ကိုယ္ငါ အရာရာတိုင္းမွာ လိုက္႐ွာေနမိတယ္။ ဝါးျမိဳတိုက္ခိုက္ေနတဲ့ ေသျခင္တရားေရ ငါ့ကိုလႊမ္းမိုးေနတဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါးေတြ ငါကိုမွတ္ထားတယ္္။   ဒီေသြးထဲကေန စုတ္ထုတ္ပစ္ရမယ္။ ohh... ratatouille strychnine ၊ ဟိုးအေဝးက လမ္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးေတြ။ အိမ္ေသးေသးေလးေတြ။ ငါေရာက္သြားခဲ့ေသးတယ္။ အခ်စ္ေလးေရ... ေကာင္းကင္ဘံုရဲ႕ ဂီတကိုလည္း ငါၾကားခဲ့ရတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ ျမင့္ျမတ္သူေတြသာ ေအာင္နိဳင္ရမယ္။
ေနာက္ျပီး ကၽြန္ေတာ္ လူသားအားလံုးရဲ႕ ကိုယ္စား ေျပာဆိုအပ္ပါတယ္။ ငါတို႕ ဘယ္ေတာ့မွ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္မမဲ့ရဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာေတြစေတးခဲ့ရလဲ နာက်င္ခံစားခဲ့ရလဲ သိလား။
ငါ့ကိုေၾကာက္စမ္းပါ ေသျခင္းတရား။ ငါ့ကိုေၾကာက္စမ္းပါ ။
ငါတို႕ရဲ႕ အေတာင္ပံေတြ ေျခာက္ေသြ႕ျပီး လြတ္ေျမာက္လုနီးျပီ
ဒါဟာ ငါတို႕ေတာက္ပရမယ့္အခ်ိန္ပဲ
အမွန္တရားဟာ ငါတို႕ဘက္ေရာက္လာရမယ့္ အခ်ိန္ပဲ
ျမင့္ျမတ္တဲ့ငါတို႕ ျပာပံုဘဝက ျပန္ထရမယ့္  အခ်ိန္ပဲ
ဒါဟာ ငါတို႕ရဲ႕ ျမင့္ျမတ္တဲ့စစ္ပြဲပဲ
ကယ္တင္႐ွင္ေရ...
ငါတို႕ ဘယ္ေတာ့မွ ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္မမဲ့ရဘူး။
အျမဲတမ္း
အျမဲတမ္း
မိခင္ကမာၻေျမ လည္ပတ္ေနသမွ် အမွန္တရားအတြက္။ ။


Fever (lang="my")

Tuesday, January 08, 2008

These days...

These days, I’m thinking to solve my difficulties in accessing my blog and blogger.com. I thought what I should do. I heard it is possible to import all archive from my blogger powered blog to Wordpress powered blog with the use of plug-in. I dunno if it really works. I think I should ask my friend, Wordpress sayama, Mayvelous. If the situations are favorable, I will register for a domain name and web hosting.

Since the end of September uprising, I was unable to access Blogger and I have to email my posts to Blogger.com. This only solved for posting only. I cannot manage my posts. For example, in my previous post I sent email forgetting to enter post title. I saw it, stopped the browser and enter the title and pressed the send button again. The result is as you can see. I cannot edit / delete posts. And I cannot edit blog layout design.

And since then, I couldn’t write on any other topics I used to write except Burma political situations. I was busy preparing for a certificate exam. That’s why, I paused writing other topics. I keep on writing Burma topic because I take it as a responsibility of a good citizen of Burma.

But, I will start writing all topics from now on. And I will write in Burmese time by time as usual. I will include language name in post title for all titles will be in English.

By the way, among many websites banned by Burmese ISPs, paypal is one of these websites. But it is strange that it doesn’t say “access denied” message as usual but it return a message “Server Failure: The name server was unable to process this query.” It puzzled me. If they banned access to PayPal, why don’t they show this error for all banned sites. If this is really an error, why PayPal? And accessing to its owner site eBay returns the same error.

By the way, Wikia search is online now. http://alpha.search.wikia.com/

wikia


Thursday, January 03, 2008

Independence Day

Independence Day

Independence Day of Burma? In Burmese, this day is actually called Freedom day (Luut Let Yay လြတ္လပ္ေရး). How shall people of Burma celebrate 60th anniversary of Freedom Day when there is no freedom at all. In history, she regained her independence in 1948 but she lost her freedom in 1962. Ne Win seized the power first and his successors followed the path he led. Will the people of Burma success in this nonviolence movement against dictator? Or, will there be armed revolution? Who knows? But, in the end, the dictator would fall. The future is ours. This is the bloody truth Than Shwe and his followers must accept.
Photo by meaculpa from DeviantArt
Independence Day